Immortal Cats
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen
Immortal Cats
Immortal Cats is een RPG waarbij je een kat speelt. Er gaat een legende de rondte dat er een magische steen is, die deze katten de Everyal noemen. Degene die deze steen aanraakt, zal onsterfelijk worden en eeuwige macht verkrijgen. De zoektocht naar de Everyal zal niet zonder de bijkomende problemen verlopen, dus bereid je voor!
Belangrijk
- Regels
- Het plot
Het team
Admin Christmas
Moderator Pulse
Clans
None (Aanvraag)
Seizoen
Sneeuw | Ijzige winden | Temperaturen rond de 5° Celcius
Affiliates
Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~ Gebieden


Wil je dat jouw button hier komt te staan? Stuur dan een PB naar Pulse met daarin je button met formaat 130x60, en zodra onze button ook op jouw site te zien is, zullen wij hem hier plaatsen!
Inloggen
Gebruikersnaam:
Wachtwoord:
Log me automatisch in bij elk bezoek: 
:: Ik ben mijn wachtwoord vergeten

 

 Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Leis

Leis


IC-posts : 1

Cat profile
Leeftijd: 8 jaar
Levenswijze: Me and my Cyntorra's
Partner: I'll die with or without you

Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~ Empty
BerichtOnderwerp: Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~   Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~ Icon_minitimedo 29 dec 2011, 10:01

Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~ Cyntorra

Een plotseling gedonder had ervoor gezorgd dat Leis was opgeschrokken uit een diepe slaap. De grond trilde woest heen en weer. Met grote ogen was ze overeind gesprongen. Paniekerig had ze om zich heen gekeken, niet wetend waar ze heen moest rennen of wat er eigenlijk aan de hand was. Angst drong diep tot haar door en zorgde ervoor dat ze zielig begon te piepen. Wat gebeurde er allemaal? In paniek was ze maar in de wilde weg een richting opgerend zonder te weten waar ze heen ging. Ze vertrouwde op haar poten en liet zich door hen meevoeren naar een nog onbekende bestemming. Zo snel ze kon bewoog ze zich voort, wat aardig lastig ging met zo'n leeftijd als de hare. Ze voelde hoe ze met de dag ouder werd, en het beviel haar helemaal niks. Haar spieren werden steeds stijver, haar reactievermogen nam af, evenals haar uithoudingsvermogen. Een prooi voor zichzelf vangen was een hele klus voor haar, en vergde veel van haar kostbare energie. Al met al liet Leis het niet te zwaar op zich drukken, die ouderdom. Iedereen moest een keer oud worden, en ze had de bloei van haar leven nu wel gehad. Maar dit betekende niet dat ze dood kon gaan door een of andere rare aardbeving!
Terwijl Leis, iets langzamer rennend, over een groot veld heen kwam, merkte ze hoe donker het plots was, hoewel het zonhoog zou moeten zijn. Met grote ogen keek ze naar de lucht en zag een gigantische zwarte rookpluim voor de zon druiven. Snel volgende ze met haar blik de rookpluim om te zien waar hij vandaan kwam. De pluim kwam uit het oosten, en de poes wist dat daar een enorme vulkaan gevestigd was. Dat verklaarde het dus! Er was een vulkaanuitbarsting! Hoewel Leis opgelucht ademhaalde, was er nog niets om gerust over te zijn. De rook zou al snel dikker worden, en zou de lucht vervuilen waardoor ademen moeilijker zou worden. Ook zouden ladingen gloeiendhete lava uit de vulkaan stromen, die alles wat op hun pad lag verbrandde. Deze lava zou niks overlaten van Aquilla en omliggende gebieden. Leis wist dat ze het veiligst zou zijn als ze naar het westen zou rennen, waar ze uit zou komen bij Cerena, de waterkant van het gebied. Daarna zou ze wel verder zien, eerst moest ze een manier verzinnen om de tocht naar Cerena te overleven.
Zo snel haar lichaam het toeliet, racete ze door verschillende landschappen en hield zo weinig mogelijk pauzes om bij te komen, hoewel ze deze niet helemaal uit kon sluiten. Ze merkte nu pas duidelijk dat ze geen jonge kitten meer was die van hot naar her konden rennen zonder ook maar een zuchtje pijn te voelen in hun jonge gewrichten. Leis moest zich al steunend en kreunend voortduwen om zichzelf in veiligheid te brengen. Maar uiteindelijk hoorde ze het kalmerende water van de watervallen die zich van een aardige hoogte naar beneden lieten storten. Ineens leek het alsof er niks aan de hand was, terwijl dat wel degelijk het geval was. De poes had de donkere rookpluim voor kunnen blijven, maar wist dat deze ook snel haar kant op zou trekken. Uitgeput keek ze om zich heen, niet wetend wat ze nu moest doen. Moest ze een onderkomen vinden om in te rusten? Het was namelijk al een beetje schemerig geworden, en straks met die rook zou het heel snel écht donker worden. Maar Leis kon zo snel geen onderkomen vinden, op een paar volle struikgewassen na. Plots begon het een beetje te draaien voor haar ogen. Ze knipperde wild. Ze wist van zichzelf dat ze zich veel te hard gepusht had om door te gaan, en dat haar lichaam het dus even niet meer terug. Met terugkerende paniek liep ze naar een boom naast de waterval. Ze liet zich snel neervallen en zuchtte diep. De waterval zorgde ervoor dat er kleine druppels water op haar vacht belandden. Normaal zou ze dit vreselijk hebben gevonden. De temperatuur was al redelijk laag, en een natte vacht zou daar niet veel goeds aan doen. Nu liet ze het gewoon gebeuren. Vermoeid legde ze haar kop op haar voorpoten. Als ze straks wakker werd, zou ze wel verder zien.
Maar die slaap liet lang op zich wachten. Ze lag met piekerende gedachten met een lege blik in het water te staren dat woest voor haar neer bulderde. De geur van rook kwam steeds dichter bij, en Leis kon het zwavel al in haar neus voelen prikken. Rillend probeerde ze aan iets anders te denken. Zou dit ooit nog goed komen?
Terug naar boven Ga naar beneden
Kurai

Kurai


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2 year
Levenswijze: Solitair
Partner: "...Marry me!"

Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~ Empty
BerichtOnderwerp: Re: Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~   Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~ Icon_minitimevr 30 dec 2011, 23:21


Sat on my bed and looked in my eyes
Saw I was grieving for some other time
Stood on my breath and moved close to say
Oh won't you love me let's walk out to play


Zijn witte staart ging rustig heen en weer. Van de grond naar de lucht en dan weer naar de grond. Zo ging het maar door. Zijn oren maakten rare bewegingen. Waarna hij in de lucht snoof. Een vreselijke geur drong tot hem door, en nu pas voelde hij de zware trillingen. Meteen sprong hij omhoog, Hij keek naar de donkere lucht en volgde die met zijn ogen. Daar stond de vulkaan. "Uitbarsting.." Snoof hij kort. Waarna hij kalm nadacht. Alle gebieden zouden onderlopen met lava, behalve Cerena. Het gebied van het water. Meteen draaide hij zich naar het gebied van Cenera en begon te rennen. Zo snel als zijn poten zich konden voortbrengen. Toen hij eindelijk het geklots van de waterval hoorde begon hij rustiger te lopen. De rook prikkelde in zijn neus, en begon eigenlijk ook al pijn in zijn ogen te krijgen ervan. Kort kuchte hij. En toen hij een wat oudere poes zag liep hij naar haar toe. Hij stak zijn hoofd wat meer omhoog en keek om zich heen. "Hier moet toch wel ergens een grot zijn.." Fluisterde hij kort uit. Zijn blik ging naar de poes, kort knikte hij vriendelijk naar haar waarna hij naar de wand liep van de waterval en er langs door liep. Hij keek even naar de waterval, maar kon geen leven daarachter vinden. Waarna hij maar ging liggen en kort snoof. Deze rook zou vreselijk zijn, dus hij moest iets vinden. Maar er was gewoon simpelweg niks hier.
[dan post ik maar he XD]

Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dogwhisper.actieforum.com
 
Fear captured my body, but I won't let it capture my soul. ~
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Immortal Cats :: Cerena :: Waterval-
Ga naar: