Immortal Cats
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.



 
IndexLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen
Immortal Cats
Immortal Cats is een RPG waarbij je een kat speelt. Er gaat een legende de rondte dat er een magische steen is, die deze katten de Everyal noemen. Degene die deze steen aanraakt, zal onsterfelijk worden en eeuwige macht verkrijgen. De zoektocht naar de Everyal zal niet zonder de bijkomende problemen verlopen, dus bereid je voor!
Belangrijk
- Regels
- Het plot
Het team
Admin Christmas
Moderator Pulse
Clans
None (Aanvraag)
Seizoen
Sneeuw | Ijzige winden | Temperaturen rond de 5° Celcius
Affiliates
Take one step closer, and you die Gebieden


Wil je dat jouw button hier komt te staan? Stuur dan een PB naar Pulse met daarin je button met formaat 130x60, en zodra onze button ook op jouw site te zien is, zullen wij hem hier plaatsen!
Inloggen
Gebruikersnaam:
Wachtwoord:
Log me automatisch in bij elk bezoek: 
:: Ik ben mijn wachtwoord vergeten

 

 Take one step closer, and you die

Ga naar beneden 
2 plaatsers
AuteurBericht
Christmas
Admin
Christmas


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2,5 years
Levenswijze: The day i get my own clan is closer than you think
Partner: The only thing i want is you

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimezo 18 dec 2011, 07:13

Met een gezicht als een zuurpruim stapte Christmas over de reeds gestolde lava. De poes met helder blauwe ogen had een hekel aan haar naam. 'Christmas' klonk alsof je een poesiepoes was. Een zachte, wollige, liefe en goede poessiepoes. Poessiepoezen waren iets waar katten zoals Christmas een hekel aan hadden. Ze bekeken alles met heel andere ogen, de wereld leek in hun blik goed, lief en aardig. Poessiepoezen dachten dat andere katten het altijd goed met hun voor hadden, maar de praktijk bewees anders, wist Christmas. Maar er was nog één ding erger dan poessiepoezen, op de wereld was er verder nog één ding waaraan Christmas een grotere hekel had. Mensen. Van die verschrikkelijke, vieze, egoïstische mensen. Die wezens dachten alleen aan zichzelf. Toen Christmas nog een kitten was woonde ze bij mensen. Samen met haar zusje, die ze reeds verloren was. Mensen. Christmas kon het zich niet voorstellen dat ze als kitten op de deken van haar 'baasjes' sliep. Baasjes waaraan Christmas achteraf een bloedhekel had. Als de poes nu ooit nog haar baasjes tegenkwam, zou ze ze genadeloos afbekken, zelfs al wist ze dat mensen hun suprieure taal niet konden verstaan. Ja, dat was wat Christmas dacht. Mensen waren domme, alles vernitigende wezens. Katten, katten waren superieure wezens die wisten waar ze het over hadden. Tenminste, de meeste katten. Christmas schudde hevig met haar kop om haar nutteloze gedachten van zich af te schudden. Denken aan het verleden had geen functie, je had er niks aan. Alleen het heden was intersant genoeg om daar je hersens aan te peinigen. Toch, op één of andere manier dacht Christmas nog vaak genoeg aan het verleden. Niet aan haar baasjes, nee, ze droomde over haar zusje. Maar ze was weg, waarschijnlijk voor altijd. Christmas draaide met een ruk haar kop op. Haar helder blauwe ogen richte ze naar iets in de verte. Het zag eruit als een kat, maar Christmas kon het niet met zekerheid zeggen. Ze trok haar ogen tot spleetjes en tuurde naar de gestalte. "Wie ben je?" Riep Christmas met een heldere stem naar de gestalte. Ze moest nog wachten of ze er antwoord op kreeg. Christmas zette haar nek haren overeind en spitste haar oren, benieuwd naar de gestalte.

[&Open]
Terug naar boven Ga naar beneden
https://immortalcats.actieforum.com
Kurai

Kurai


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2 year
Levenswijze: Solitair
Partner: "...Marry me!"

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimema 19 dec 2011, 05:44

zijn witte gestalte was haast niet meer te zien in het duisternis van de schaduw. Het was raar hoe zelfs een witte kat de gave had om zichzelf te verbergen, maar zo waren katten, ze wisten altijd wel een oplossing voor iets. Met rustige passen liep hij langs de lage bomen en struiken. zijn amber-kleurige ogen keken strak voor zich uit, en zijn oren stonden neutraal omhoog. Hij verwachtte geen kat die hem aan zou vallen, Want wie kon hem ruiken, zo dicht bij de vulkaan. Niemand. De geur van deze vulkaan blokkeerde zijn geur, Wat best wel fijn was. Maarja, Het was ook lastiger om anderen hier te ruiken. Vooral als er as uit de vulkaan zelf kwam. Hij snoof kort en keek even naar de lucht. Hij was blij dat hij zijn familie had verlaten in dat woestijn-achtige gebied. Hier was hij beter af, hier kon hij geheel op zichzelf jagen en hier hoefde hij niet zo'n lange weg af te leggen om maar een klein en mager prooidier te vinden. Nee, hier was dat veel anders. Hij was al een paar katten tegengekomen, wat hem in de woestijn nooit zou gebeuren, daar was het gewoon uitgestorven. Die woestijn was gewoon onvruchtbaar, er leefden geen dieren meer en er was geen spraken van leven. En tóch wou zijn familie daar blijven. "Idioten." Siste hij stil in zichzelf. "Wie ben je?" Hoorde hij iemand zeggen. Meteen schoot zijn hoofd omhoog. Een eindje voor hem stond een poes, van waarschijnlijk een jaar ouder. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. "Ik ben Kurai, Aangenaam." Sprak hij uit waarna hij stopte met lopen en ging zitten. "En met wie heb ik te maken?" Sprak hij uit, waarna hij zijn staart voor zijn poten sloeg en haar aankeek. Diep in zijn gedachten ging hij verder met het nadenken over zijn familie. hij kwam tot de conclussie dat ze waarschijnlijk al ergens anders heen waren gegaan. Want zijn ouders zouden het in hebben gezien dat het onmogelijk was om daar te blijven en daar te overleven. Maar toch, het kon nog steeds zo zijn dat ze daar waren. Ach ja, Dat ze maar stikken. ze waren niet met hem meegegaan, dus dat betekende dat ze hem niet vertrouwd hadden. En dus kon hij hun maar beter snel vergeten. Een windvlaag ging door zijn vacht, waardoor hij terug kwam in de realiteit en besloot om zich nu te richting op de poes voor hem. Hij bekeek de poes even. ze had prachtige kleuren en daarbij ook nog goede blauwe ogen. Hij liet een glimlach zien. Hij keek even om zich heen en snoof kort. De lucht hier was droog, door de vulkaan. En daar was hij aan gewend, maar toch gaf het hem geen goed gevoel meer.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dogwhisper.actieforum.com
Christmas
Admin
Christmas


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2,5 years
Levenswijze: The day i get my own clan is closer than you think
Partner: The only thing i want is you

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimewo 21 dec 2011, 08:51

Christmas keek recht in de ogen van een sneeuwwitte kater. Waarschijnlijk was hij een halfjaar á een jaar jonger dan zij. Het scheelde haar vrij weinig. Kitten of jonge kater, elke kat was een vijand. Het verbaasde de poes dat de witte kater zo rustig en kalm antwoorde. Nou.. eigenlijk verbaasde het Christmas helemaal niet. Ze leek nou eenmaal op een poessiepoes met haar helder blauwe ogen. Ogen die diep de duisteris in konden kijken. Die als ze wilde, recht je ziel in konden kijken. "Ik ben Kurai, Aangenaam," sprak de witte kater met een glimlach op zijn gezicht. De ogen van Christmas werde tot spleetjes gevormd en keken de witte kater iet wat neidig aan. Hij dacht duidelijk dat ze een poessiepoes was. Een rottig wezen die niet anders kon dan liefe woordjes spreken. Het ergerde Christmas al jaren dat iedereen die ze tegenkwam dacht dat ze een lief mormel was. Dat was ze totaal niet, iets wat katten die ze al kende dus ook wisten. De enige katten waar ze aardig tegen kon doen waren katten die duidelijk inzagen dat ze niet was zoals ze eruit zag. Ze was sluw, gemeen en verdoord van binnen. Eigenlijk was het enige waar ze voor leefde, de zwarte vogels. Die waren heilig. Zij waren de heersers over de wereld. De verbinders dus leven en dood. Het was gewoon simpelweg zo. Christmas richte haar blauwe ogen weer op de witte kater. Ze had nog niks terug gezegd en was het eerlijk gezegd ook niet van plan. Toch luisterde ze aandachtig, iets wat ze weinig deed. Kurai boeide haar wel enigszins. Hij was misterieus. Nogmaals sprak hij met een glimlach op zijn gezicht tegen haar. "En met wie heb ik te maken?" zei hij tegen haar. Kurai was gestopt met lopen en was vlak voor haar gaan zitten. Zij staart sloeg hij om zijn poten en hij keek haar diep in haar ogen. Christmas huiverde, maar niet van angst. Ze wist eerlijk gezegd niet waarom. "Je hebt te maken met Christmas." siste ze tegen hem. Ze keek hem ook diep in de oge aan. "Je denkt dat ik zacht en lief ben hè?" sprak ze tegen hem om zichzelf een houding te geven. Maar het kwam er anders uit dan ze bedoelde. "Dat ben ik dus niet," sprak ze daarna sissend tegen hem.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://immortalcats.actieforum.com
Kurai

Kurai


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2 year
Levenswijze: Solitair
Partner: "...Marry me!"

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimewo 21 dec 2011, 09:30

"Je hebt te maken met Christmas." Siste ze hem toe. Kort trok hij even met zijn oren, maar zijn gezicht bleef nog steeds hetzelfde. Alsof hij niet stuk te maken was met ruwe woorden, of ruwe uitspraken. "Je denkt dat ik zacht en lief ben hé?" Sprak ze, terwijl hij kort wegkeek. Had hij daarover na gedacht? Eigenlijk niet. Hij bekeek de poes even, hij begon bij haar poten. Die er meer gespierd uitzagen dan schattig, hij ging omhoog naar haar borst, en dan naar haar gezicht. Hij zonk weg in haar diep-blauwe ogen, de werkelijke prachtig van een poes. "Dat ben ik dus niet," Sprak ze nogmaals uit. Hij slaakte kort een zucht. "Als ik je zo bekijk, lijk je me helemaal niet zacht en lief, zoals een poesiepoes. Ik zie jou niet bedelen bij mensen op voedsel." Sprak hij kort uit, waarna hij snoof. zijn oranje ogen verzonken weer in haar blauwe ogen, Dus keek hij snel weg naar de omgeving om hem heen. "Dus..Christmas, Wat voor soort poes ben je dan wel?" Hij keek terug naar haar, en een van zijn mondhoeken ging omhoog. Hij wou het wel weten, iemand leren kennen, en misschien vrienden maken. Misschien dat dat ook wel het doel was van die Everyal, Vrienden ontmoeten. Want in die reis naar die everyal kwam je vele katten tegen. Vriendelijke katten maar soms ook onvriendelijke katten. En dat is een groot avontuur, waarin je zelf kunt beslissen wat je wilt. Samen met vrienden reizen, of geheel op jezelf.

- sorry kort, had niet veel tijd . -
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dogwhisper.actieforum.com
Christmas
Admin
Christmas


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2,5 years
Levenswijze: The day i get my own clan is closer than you think
Partner: The only thing i want is you

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimevr 23 dec 2011, 09:41

Kort trok de witte kat even met zijn oren. Het leek erop of hij niet stuk was te maken met harde woorden en diepzinnige uitspraken. Christmas wist wel anders. Elke kat kon je breken, maar voor sommige moest je net iets meer moeite doen. Zo was het ook het geval met Kurai. Ze merkte dat hij even wegkeek toen ze vroeg of ze zacht en lief was. Het beviel haar wel. Christmas keek nieuwsgierig in de amberkleurige ogen van de witte kater. Benieuwd naar wat hij zou gaan zeggen. Ze voelde dat zijn ogen langs haar poten, naar haar kop gleden. Het voelde raar, raar dat een kater haar zo intens en nieuwsgierig bekeek. Christmas probeerde dat zoveel mogelijk te verbergen, niet te huiveren of te laten merken dat ze zich lichtelijk ongemakkelijk voelde. Uiteindelijk bleven zijn ogen steken in die van haar. Ze keek terug, niet angstig, maar nieuwsgierig. Een korte zucht ontsnapte duidelijk hoorbaar uit zijn keel. "Als ik je zo bekijk, lijk je me helemaal niet zacht en lief, zoals een poesiepoes. Ik zie jou niet bedelen bij mensen op voedsel." zei Kurai kort en krachtig. Tevreden liet Christmas zichzelf voor de witte kater zakken. Ze sloeg haar staart om haar poten en keek hem met een zacht glimlachje aan. Ze voelde zijn ogen weer in die van haar glijden, maar dit keer keek hij snel weg en richte zijn blik op de omgeving. Ook Christmas keek snel naar de grond voor haar. "Gelukkig," fluisterde ze zachtjes, met haar blik op de grond gericht. Ze durfde hem niet weer aan te kijken. Ze wist niet waarom, maar ze durfde het niet. Voor het eerst besefte ze dat ze iets niets durfde. Het beangtigde haar, maar maakte haar tegelijkertijd sterker. Toen Kurai haar weer diep in de ogen aankeek, zette Christmas zichzelf er toe om ook te kijken. "Dus..Christmas, Wat voor soort poes ben je dan wel?" Vroeg hij. Een glimlachje speelde zich om zijn mondhoeken. Ook Christmas moest glimlachen. Het was geen sluwe glimlach, maar een welgemeende. Ze zag iets in de witte kater, iets wat ze nog nooit in een andere kat had gezien. Hij was anders, heel erg anders. "Wat ik ben? Een goede vraag, Kurai. Ik ben gewoon mezelf, en niets anders." zei ze zelfverzekerd. Chirstmas was benieuwd naar wat Kurai hier van zou vinden. Misschien was het wel wat te volwassenachtig, maar zo was Christmas nou eenmaal. "En jij Kurai? Wat voor kat ben jij?" Zei Christmas met een verleidelijk glimlachje. Ze liet haar ogen even naar die van hem gleiden, maar keek al snel weer weg. Ze liet haar gedachten even de loop gaan. Hoe zou het komen dat deze kater zo.. was zoals hij was? Ze wist het niet, maar zou het willen weten. "Hou ben je zo geworden? Ik bedoel, zo anders als alle andere katers die ik ontmoet heb?" vroeg ze. Het klonk heel normaal, serieus en nieuwsgierig. Het was de eerste keer dat de poes naar iemands geschiedenis vroeg. Misschien was het wel de laatste keer, maar dat zou ze later we zien.

Korter dan ik verwacht had x'D
Terug naar boven Ga naar beneden
https://immortalcats.actieforum.com
Kurai

Kurai


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2 year
Levenswijze: Solitair
Partner: "...Marry me!"

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimezo 25 dec 2011, 10:14

Hij keek de poes weer aan, voor een korte tijd. zijn blik gleed naar de groene struiken, die ondanks alle kou nog steeds groen waren. Het waren zo'n struiken die eeuwig groen bleven, en dat was juist zo prachtig aan dit bos. "Gelukkig." Hoorde hij haar fluisteren. De glimlach op zijn gezicht bleef daardoor op zijn plek staan. "Wat ik ben? Een goede vraag, Kurai. Ik ben gewoon mezelf, en niets anders." Sprak Christmas zelfverzekerd uit. Even grinnikte hij. Het leven vormde zich door alles om je heen. "En jij Kurai? Wat voor kat ben jij?" Hij keek op toen Christmas dit zei. Hij veegde even met zijn poot over de aarde, en liet een vriendelijke glimlach zien. Maar wat hij deed was luisteren, want hij voelde dat ze nog iets ging zeggen. En voordat hij iets zou zeggen, wou hij alles gehoord hebben. "Hoe ben je zo geworden? Ik bedoel, zo anders als alle katers die ik ontmoet heb?" zei Christmas. Hij trok zijn kopje even scheef, en keek even de andere kant op. Hoe hij zo was geworden? Hij sloot even zijn ogen, en waarna hij ze weer opende keek hij richting haar. "Ik heb geen idee hoe ik zo geworden ben. Misschien doordat ik vroeger voor mijn hele familie heb moeten jagen, hun hongerige monden heb moeten vullen, en dat allemaal in het droogste, onvruchtbaarste en warmste gebied. Of misschien door de gebeurtenissen in mijn leven. De gevaarlijke wezens die ik hem ontmoet, De katten die mij te lijf zijn gegaan, en het vertrouwen dat ik aan velen heb gegeven. Maar dan toch, Ik zou geen idee hebben hoe ik zo ben geworden. Het kan overal aan liggen." Sprak hij uit, op een zelfverzekerde toon. Hij vroeg zich eigenlijk af waarom ze zo nieuwschierig naar hem was. "zeg eens Christmas, waarom ben je zo nieuwschierig naar mij? Ik bedoel, Wie boeit het nou om te weten over míjn verleden, en hoe ik zal zijn?" Sprak hij uit. Waarna hij even wegkeek. Hij had iets verkeerds gezicht, voor zijn gevoel. En het gaf hem ook een knoop in zijn buik, hopelijk zou het niet al te erg zijn.
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dogwhisper.actieforum.com
Christmas
Admin
Christmas


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2,5 years
Levenswijze: The day i get my own clan is closer than you think
Partner: The only thing i want is you

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimedi 27 dec 2011, 04:37

Christmas zag dat de glimlach op de bek van de witte kater bleef zitten. Ze zuchte even maar keek toen weer weg, blij dat ze hem niet had laten schrikken. Kurai veegde even met zijn poot over de aarde, Christmas keek ernaar. Even trok hij zijn kop scheef en sloot hij zijn ogen. Christmas keek ingespannen naar de kater, benieuwd naar wat hij zou gaan zeggen, gaan antwoorden op haar misschien iets te brutale vraag. Even later opende hij zijn ogen weer en keek hij haar recht aan. "Ik heb geen idee hoe ik zo geworden ben. Misschien doordat ik vroeger voor mijn hele familie heb moeten jagen, hun hongerige monden heb moeten vullen, en dat allemaal in het droogste, onvruchtbaarste en warmste gebied. Of misschien door de gebeurtenissen in mijn leven. De gevaarlijke wezens die ik hem ontmoet, De katten die mij te lijf zijn gegaan, en het vertrouwen dat ik aan velen heb gegeven. Maar dan toch, Ik zou geen idee hebben hoe ik zo ben geworden. Het kan overal aan liggen." sprak Kurai zelfverzekerd uit. Christmas keek onderzoekend naar de witte kater. Ondanks dat hij zei veel meegemaakt te hebben, kon ze geen ernstige littekens ondekken. Ook fisiek zag hij er niet verscheurd uit. "zeg eens Christmas, waarom ben je zo nieuwschierig naar mij? Ik bedoel, Wie boeit het nou om te weten over míjn verleden, en hoe ik zal zijn?" vroeg hij. Snel keek Kurai weg, alsof hij dacht wat verkeerds gezecht te hebben. Christmas kreeg een knoop in haar maag. Wat zou ze nou moeten zeggen? Liegen? Wegvluchten? Aanvallen? Christmas deed een paar onzekere stappen naar voren en keek de kater recht in zijn ogen aan. Er was geen angst in haar blik te zien, geen argwaan en geen boosheid. Als hij heel diep zou kijken, zou hij misschien zien wat zei voelde. Maar enkel en alleen een expert zou dat kunnen zien. Ze liep nog wat dichterbij totdat ze op snoorhaar lengte van elkaar vandaan waren. Totaal onverwachts boog Christmas naar de witte kater toe, en duuwde haar wang tegen zijn wang aan. Snel deed ze wee een stap naar achteren en keek ze de kater nogmaals aan. Nu zette ze zich af op haar voorpoten, zodat ze enkel op haar achterpoten stond. Wankel deed ze een stap naar voren en liet zich toen op het vallen. Ze duuwde de witte kater makkelijk omver. Meteen daarna draaide Christmas zich om en spurtte ze een eind van de kater vandaan. Toen ze een paar meter afstand had ontwikkeld keek ze om naar Kurai. Een speelse grijns was te zien op haar mondhoeken. "Kom je nog?" riep ze uitdagend naar hem. Vlak daarna sprintte ze weer een eind weg. Weer keek ze om naar Kurai. Speels hief ze haar wenkbrouw op, hopelijk zou hij haar achterna komen.

Sorry dat ze zo weinig zecht x'D
Terug naar boven Ga naar beneden
https://immortalcats.actieforum.com
Kurai

Kurai


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2 year
Levenswijze: Solitair
Partner: "...Marry me!"

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimedi 27 dec 2011, 08:30

Hij spaarde alle moet bij elkaar en keek terug naar Christmas. Christmas had nog niks gezegd. Het enige wat ze deed was naar hem toe lopen. Op een gegeven moment ging de knoop in zijn maag weg. Haar ogen, Het leek alsof die haar iets wouden vertellen. Maar wat? Op een snorhaar lengte stopte ze met lopen. Nog steeds had ze niks gezegd. Haar kop boog zich voorover waarna ze haar wang tegen de zijne aanduwde. Even voelde hij zich warm vanbinnen. Maar dat gevoel ging al snel weg, toen haar wang losliet en ze wat naar achteren liep. Christmas gooide haar poten in de lucht, en sloeg ze tegen hem neer waardoor hij op de grond viel. Hij keek verbaasd op, maar hij zag al snel de grijns op haar gezicht. "Kom je nog?" Riep ze uitdagend uit. Hij schudde de bladeren van zijn lichaam af en rende achter haar aan. "Ik kom eraan!" Hij sprong zo snel als hij kon achter haar aan. Eigenlijk had het nog nooit zo goed gevoeld om achter een poes aan te rennen. Niet op een kwade manier, of een slechte manier, nee op een speelse en goede manier. Voor eens voelde hij zich weer vrij, weg van al die zware lasten die hij eigenlijk achter had moeten laten in dat droge gebied. Weg van dat alles wat hij vervelend vond. Hij sprong wat naar voren en belandde naast haar. Hij gaf haar een speels duwtje met zijn schouders waarna hij wat sneller ging rennen dan haar. zijn hoofd draaide zich naar achteren, en met een glimlach keek hij haar aan. Nadat hij weer vooruit keek moest hij een boom ontwijken. Wat hij net op tijd deed. Anders was hij ertegen aan gerend. En dat zou ook echt snugger uitzien. Wie botste er nou tegen een boom aan? Niemand. Plots stopte hij met rennen en draaide hij zich op. Hij keek Christmas aan met een uitdagende blik. "Kom dan." Sprak uit waarna hij richting haar rende. Hij botste tegen haar op en duwde haar omver. Onhandig kwam hij met zijn snuit tegen haar snuit op. Meteen trok hij zich terug.Hij herstelde zich weer en sprong van haar af, met een blije glimlach. Het voelde goed om weer eens te rennen. Maar toch was het dat niet, nee het was iets anders. Het was Christmas die hem dit gelukkige gevoel gaf.
Loveheid XD
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dogwhisper.actieforum.com
Christmas
Admin
Christmas


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2,5 years
Levenswijze: The day i get my own clan is closer than you think
Partner: The only thing i want is you

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimedi 27 dec 2011, 10:21

Christmas had de witte kater goed omgegooid. Hij deed er een tijdje over voordat hij haar achterna kwam, want zijn hele vacht zat vol met bladeren. "Ik kom eraan!" Riep hij naar haar. De vreugde straalde er van Christmas af. Ze droeg een grote lach op haar bek en haar pret oogjes straalde. Ze wist niet waarom, ze had ze zich nog nooit gevoeld. Het was.. raar, appart, ongeloofwaardig. Het voelde alsof Christmas ineens soft was geworden, alsof ze had bedacht haar poesiepoes kant naar boven te laten komen. Toch, toch voelde het niet verkeerd. Als het verdere leven van Christmas zo mocht zijn, zou ze graag soft worden. Ze voelde iets wat ze nog nooit eerder had gevoeld, het voelde raar, maar tegelijkertijd rutgevend en voldoenend. Christmas zette het meteen weer op een lopen toen ze zag dat Kurai opsprong en hij haar richting op kwam. Hij rende snel, veel sneller dan Christmas. Binnen een mum van tijd belande hij al naast haar. Ze voelde zijn schouder speels in haar zei prikken. Speels sprong ze opzij, en keek ze naar Kurai die een paar meter voor haar ging rennen. Ze had een warm gevoel in haar buik, het kriebelde. Met een glimlach keek Kurai achterom, waarna hij moest uitkijken dat hij niet tegen een boom aanbotste. Net op tijd week hij uit. Christmas gniffelde even, maar werd vlak daarna al verast door de witte kater die zich had omgedraaid en haar kant op kwam stormen. "Kom dan.," schreeuwde hij speels naar haar. Christmas probeerde nog te remmen, maar het was te laat. Ze gilde speels en werd vlak daarna omvergeworpen door de witte kater. Zijn neus kwam een enkele seconde tegen die van haar aan. Meteen voelde Christmas dat hij zich terug trok, maar zich al snel weer herstelde. Christmas' hard ging luid tekeer. Nadat Kurai op haar was afgesprongen, vestigde Christmas haar kop in de nek van Kurai. Ze beet speels in zijn nek, het was zachtjes, niet te hard en lief. Het verbaasde Christmas hoe makkelijk dit ging. Met twee poten duuwde ze Kurai omver en stond ze boven op hem. Ze boog haar kop naar voren en wreef enkele seconden over zijn neus. Daarna stapte ze van hem af en ging ze naast hem zitten. "Wat appart, ik had nooit verwacht dat ik ooit zoveel lol zou kunnen hebben met iemand die ik net ontmoet heb" zei Christmas tegen Kurai. Haar stem klonk zacht, liefdevol. Het leek wel aslof Christmas totaal veranderd was. Vroeger als ze een kater was tegengekomen, was het vast en zeker uitgelopen op een bloederig gevecht. Maar dit, dit had ze nooit verwacht. Christmas boog zich weer naar Kurai, en beet zachtjes in zijn oor. "Vooral niet met een kater," zei Christmas tot slot.
Terug naar boven Ga naar beneden
https://immortalcats.actieforum.com
Kurai

Kurai


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2 year
Levenswijze: Solitair
Partner: "...Marry me!"

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimedi 27 dec 2011, 22:05

Hij voelde hoe christmas haar kop speels in zijn nek duwde, en hem zachtjes beet. Hij voelde hoe ze hem omduwde en boven op hem stond. Met een glimlach keek hij recht in haar prachtige ogen. ze waren warm en speels. Niet zoals een poesiepoes, nee, zoals een échte poes. Hij voelde wel aan haar dat dit waarschijnlijk de eerste keer was dat ze zo speels was met iemand die ze net ontmoet had. Haar hoofd kwam weer naar hem toe en ze wreef enkele keren over zijn neus. Waarna ze van hem afstapte en hij zich op zijn buik rolde en vervolgens zo bleef liggen. "Wat appart, ik had nooit verwacht dat ik ooit zoveel lol zou kunnen hebben met iemand die ik net ontmoet heb" Sprak ze uit. Een glimlach verscheen op zijn snuit. "Vooral niet met een kater," Sprak ze tot slot. Waarna hij opstond en ook ging zitten. Hij opende zijn bek en begon te spreken. "Voor het eerst in mijn gehele leven, heb ik nog nooit iemand ontmoet die zo .. zo .. Fantastisch tegen mij doet." Hij liet een glimlach zien, waarna hij zich door zijn poten liet zakken en rustig op de grond bleef liggen. "Weet je Christmas, Dit kan een prachtig begin worden van een prachtige 'vriendschap'." Hij keek haar aan waarna hij zijn poot uitstook en die op haar poot legde. Vriendschap sprak hij een beetje anders uit dan normaal, Waarschijnlijk wist Christmas niet waarom. Maar hij voelde zich warm als hij bij haar in de buurt was, Hij voelde zich veilig. Hij had zich eigenlijk nog nooit veilig gevoeld bij een poes. Hoe dat mogelijk was, wist hij niet. zoals hij altijd al zei: Alles wat je mee maakt is voor een reden. Een glimlach verscheen op zijn snoet, waarna hij opstond en zijn hoofd naar voren boog en haar een kopje gaf. Hij ging wat naar achteren waarna hij op zijn kont neerplofte. Een nieuwe vriendschap, en misschien wel verder dan dat. Een vriendschap met een poes was best wel raar voor zijn doen. Meestal werd hij meer bevriend met katers. Maar dit keer was dat anders verlopen. En dát beviel hem wel.
Beetje..te klein XD sorry
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dogwhisper.actieforum.com
Christmas
Admin
Christmas


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2,5 years
Levenswijze: The day i get my own clan is closer than you think
Partner: The only thing i want is you

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimedi 27 dec 2011, 23:45

Kurai stond op en ging zitten, vlak naast haar. De witte kater opende zijn bek, klaar om te spreken. "Voor het eerst in mijn gehele leven, heb ik nog nooit iemand ontmoet die zo .. zo .. Fantastisch tegen mij doet." Kurai liet een glimlach haar kant op zien. christmas beantwoorde zijn glimlach door terug te glimlachen. Haar ogen stonden ontspannen, rustgevend. Haar glimlach was zacht en liefdevol. Christmas was veranderd, meer veranderd dan ze ooit had durven dromen. Ze had iets gevonden, iets waar ze eigenlijk totaal niet naar op zoek was geweest. Ze had Kurai gevonden. De eerste kater waar voor ze iets voelde. Ze voelde iets wat je met geen woorden of daden kon beschrijven. Christmas kon nog steeds niet op de naam komen. Het was iniedergeval iets wat ze nooit, maar dan ook helemaal nooit voor iemand had willen voelen. Ze had zelfs tegen haar zusje gezworen dat ze nog in geen miljoen jaar voor een kater zou vallen. En toch, nu dat wel was gebeurd wilde Christmas dat dit gevoel altijd zou blijven. Het mocht nooit meer weggaan, Kurai mocht nooit meer weggaan. Christmas was zo diep in gedachten verzonken geweest, dat ze niet had gemerkt dat Kurai zich om de grond had genesteld. Christmas keek naar hem en volgde zijn voorbeeld. Sierlijk liet ze zich ook op de grond zakken. Zijwaarts keek ze naar de witte kater, die ze op het eerste oog zo had verafschuuwd, en waar ze nu zo van was gaan houden. "Weet je Christmas, Dit kan een prachtig begin worden van een prachtige 'vriendschap'." Sprak hij. Vriendschap sprak hij anders uit. Christmas wist wat hij bedoeld, tenminste, dat dacht ze. Aan de manier waarop hij vriendschap uitsprak bedoelde hij meer dan vriendschap. Christmas' hard ging nog sneller tekeer dan eerst. Zou hij wat voor haar voelen? Ze ging er verder niet op in, en keek strak voor zich uit. Ze voelde dat hij zijn poot op die van haar vestigde. Christmas keek hem weer aan, en bedacht wat ze zou moeten zeggen. Ze wist het niet meer. Kurai stond op en duwde zijn kop tegen die van haar aan. Ook Christmas stond op, maar deed enkele stappen naar achteren. Ze stond nu op staart lengte van de witte kater. "Maar.. maar.. in deze tijd, jeweetwel met de zoektocht naar de Everyal enzo.. Is het moeilijk om een vriendschap te onderhouden.." sprak ze zacht. Haar blik was gevestigd op de grond. Met alle wilskracht die ze in haar lijfje had probeerde ze de witte kater weer in zijn ogen aan te kijken. Ze had iets verkeerds gezegd. Iets heel erg verkeerd. Ze wilde het niet zeggen, ze wilde hem liefe wordjes in zijn oor fluisteren en tegen hem aan liggen. Christmas wist niet waarom ze het zei. Mischien was het onzekerheid, of onmacht. Ze keek weer naar de witte kater, maar in plaats van hem in zijn amber kleurige ogen aan te kijken, keek ze net langs hem heen. "Ik bedoel, want als.. ja.. als we straks onze eigen weg gaan.. komen we elkaar misschien wel helemaal niet meer tegen. En.." Bracht Christmas met moeite stotterend uit. Ze wist niet eens wat ze aan het zeggen was. Misschien droomde ze dit wel. Ze kneep haar ogen even stijf dicht, en opende ze daarna heel langzaam. Nee, het was geen droom. Haar ogen werden een beetje vochtig, maar ze huilde niet. Christmas voelde zich leeg van binnen. Hoe had ze het zover kunnen brengen? "Begrijp het alsjeblieft niet verkeerd, ik-" Ze stopte abrupt met praten en durfde niet meer Kurai's kant op te kijken. Steevast keek ze naar de grond onder haar. Christmas' hard ging flink tekeer. Ze had iets liefs willen zeggen tegen Kurai, iets ongeloofelijks liefs. Maar ze kon het niet. Het kwam haar keel gewoon niet uit. Het was onmogelijk. Christmas had zichzelf nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ze was alleen. Hopelijk was de schaade die Christmas had aangericht niet te groot..

Laat ze niet uit elkaar gaan :'O Plies
Terug naar boven Ga naar beneden
https://immortalcats.actieforum.com
Kurai

Kurai


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2 year
Levenswijze: Solitair
Partner: "...Marry me!"

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimedo 29 dec 2011, 02:38

Met een glimlach keek hij de poes aan. Naast haar volede hij zich anders dan normaal. Naast haar voelde hij zijn hart sneller kloppen. Hij voelde zich prima naast haar. Hij keek de poes kort aan, Nog steeds met een glimlach. Dit was super. Hij en haar. Waarschijnlijk al goede vrienden. Misschien werden ze wel meer dan dat. "Maar.. maar.. in deze tijd, jeweetwel met de zoektocht naar de Everyal enzo.. Is het moeilijk om een vriendschap te onderhouden.." Sprak Christmas uit. Zijn pupillen werden wat dunner. Hij hield zijn hoofd een beetje scheef. Waarom? Waarom juist nu? Hij keek weg, en voelde hij ook zei een raar gevoel kreeg. Hij knipperde kort met zijn ogen. Hij keek terug naar haar, recht in haar ogen. Even schudde hij met zijn hoofd. Niet echt afwijzend, maar meer om meer tijd te krijgen om na te denken. "Ik bedoel, want als.. ja.. als we straks onze eigen weg gaan.. komen we elkaar misschien wel helemaal niet meer tegen. En.." Sprak Christmas weer uit. In haar stem hoorde hij twijfel, en hij voelde het gevoel dat ze wist dat ze niks had moeten zeggen. Hij sloot zijn ogen. Hij slaakte een diepe zucht, om zijn stem te sparen en te wachten totdat ze klaar was met spreken. Hij hield zijn ogen gesloten en bleef stil zitten. Hij verroerde zich geen enkel moment. Zijn oren stonden haar richting op. Zo liet hij merken dat hij nog naar haar luisterde. "Begrijp het alsjeblieft niet verkeerd, ik-" Eindigde Christmas haar zin. Hij opende rustig zijn ogen. Hij ademde in en uit door zijn snuit waarna hij zijn hoofd naar haar toe draaide. "Christmas.." Begon hij. "...Ik geloof erin dat onze paden niet gaan scheiden. Ik voel het gewoon." Hij liet een glimlach zijn en duwde zijn schouder tegen de hare. "Geloof nou maar in me." Sprak hij uit. Een glimlach verscheen kort op zijn gezicht. "Christmas, ik zal je volgen en achter je staan. Als jij mij nodig hebt sta ik klaar voor je. Als een echte vriend." Hij legde zijn poot weer op die van haar. "Geloof er nou maar in, Ik weet het zeker." Zijn amber kleurige ogen keken haar recht aan. Zonder in haar ogen weg te zinken. Wetend dat hij die ogen vaker zou gaan zien. Hij zou aan haar zijde staan, En haar beschermen als het nodig was.
*kucht* op deze grotere computer zijn de teksten nog korter O.o Heb een veel breder scherp x3
Terug naar boven Ga naar beneden
http://www.dogwhisper.actieforum.com
Christmas
Admin
Christmas


IC-posts : 13

Cat profile
Leeftijd: 2,5 years
Levenswijze: The day i get my own clan is closer than you think
Partner: The only thing i want is you

Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitimedo 29 dec 2011, 03:34


Yellow diamonds in the light
And we're standing side by side
As your shadow crosses mine
What it takes to come alive


Christmas kon niet helemaal pijlen hoe Kurai zou reageren. Ze kneep haar ogen een moment stijf dicht, hopend dat hij haar zou vergeven. Ze hoorde dat hij uitademde, en zich klaarmaakte om te spreken. Het moment dat ze zijn eerste klanken hoorde, vouwde ze haar ogen open. "Christmas.." Was het eerste waarme Kurai begon. Met een luid kloppend hard keek ze hem aan. Waarschijnlijk zou hij haar uitkafferen, zeggen dat ze het niet waard was. Toch spitste ze haar oren toen hij verder ging. "...Ik geloof erin dat onze paden niet gaan scheiden. Ik voel het gewoon." Kurai liet een glimlach zien, en zijn schouder raakte de hare. Christmas kon niet glimlachen, ze kon het gewoon niet. De spanning veroorzaakte het. De spanning was zo erg dat haar maag er pijn van ging doen. Ook toen zijn schouder de hare raakte, bleef ze als verstrijfd zitten. Haar oren waren nog wel gespitst en ze hoorde luid en duidelijk wat Kurai te zeggen had. "Geloof nou maar in me. Christmas, ik zal je volgen en achter je staan. Als jij mij nodig hebt sta ik klaar voor je. Als een echte vriend." Zei hij, terwijl zijn poot op de hare kwam. Het ijs was gebroken, Christmas ontwaakte uit haar trance. Ze glimlachte en keek Kurai recht in zijn ogen. "Geloof er nou maar in, Ik weet het zeker." Sprak hij ten slot. Hij keek terug in haar ogen, die ook weer zuiver in de zijne keken. ze glimlachte hartelijk naar hem, een glimlach die liet zien dat ze het ook niet anders wilde. Ze schuurde even met haar kop tegen zijn wang, toen ze bedacht wat ze moest zeggen. "Ik geloof je, en ik vertrouw je. Ik ben blij dat je dit allemaal zei, ik had niet gewild dat het anders was gelopen," zei ze terwijl ze een zacht likte gaf tegen zijn snuit. "Ik ben blij dat ik je ontmoet heb," lukte Christmas nog net om uit te spreken. Een luide knal vulde haar oren. Verschrikt sprong ze op en keek ze naar Kurai. Vieze, dikke rook vulde haar ogen. Het zou toch niet..? Jawel. Toen Christmas naar de vulkaan keek, zag ze dikke rookpluimen ontsnappen. Haar ogen werden groot, en ze begon een beetje te trillen. Nogmaals eek ze naar Kurai. "We moeten hier zo snel mogelijk weg," zei Christmas lichtelijk hyperventilerend. Ze was doodsbang dat dit verkeerd af zou lopen, net nu het allemaal goed was. "Kom op, wegwezen" schreeuwde ze nu naar Kurai. Ze voelde de warmte dichterbij komen en de rook werd steeds dikker. Ze begon te hoesten, maar zette toch door. Snel begon ze te rennen, zo ver mogelijk van de vulkaan vandaan. Omkijken naar Kurai had geen zin, ze zou toch niks zien in deze rook. Hopelijk volgde hij haar. Ze wilde hem nog niet kwijt.




Terug naar boven Ga naar beneden
https://immortalcats.actieforum.com
Gesponsorde inhoud





Take one step closer, and you die Empty
BerichtOnderwerp: Re: Take one step closer, and you die   Take one step closer, and you die Icon_minitime

Terug naar boven Ga naar beneden
 
Take one step closer, and you die
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Immortal Cats :: Aquilla :: Vulkaan-
Ga naar: